Dames en heren, wie is Riet Mooren? Waar komt ze vandaan? Wat drijft haar? Wat inspireert haar? Wie zijn haar voorbeelden die zij op haar weg als kunstenaar heeft gevonden en waarmee zij zich verwant zou kunnen voelen? Om maar met de laatste vraag te beginnen moet ik genoegen nemen met het antwoord dat zij mij gaf,namelijk:"Ik neem nauwelijks kennis van wat andere kunstenaars doen. Ik wil niet beïnvloed worden." Punt. Of dat helemaal waar is kun je over twisten zonder aan haar autonomie als kunstenaar te twijfelen. Ook hier lopen dichtung und wahrheit door elkaar heen. In dat verband zal ik direct iets meer zeggen over hoe ik haar kunst versta, ook in relatie tot andere kunststromingen die een prominente rol hebben gespeeld en nog spelen in de wereld van de beeldende kunst.

”Verberg”

Maar eerst in het kort antwoorden op vragen die ik eerder heb opgeworpen om te achterhalen waar Riet haar wortels heeft. Dat is belangrijk om te weten zo heb ik geleerd van mijn leermeesters, adviseurs van de Peter Stuyvesant Collectie, de verzameling waarvoor ik vele jaren mede verantwoordelijk ben geweest. Die erfenis, als ik het zo mag noemen, speelt immers altijd een rol van betekenis in de uitdrukkingsvorm van de kunstenaar.

”Verberg”

Riet Mooren komt uit het Land van Maas en Waal, een gebied waarvan ik de atmosfeer goed ken. Het is het land van de brede rivieren, stille dorpen leunend tegen dijken, groene uiterwaarden, boomgaarden en hoge luchten. Een land waar de natuur onnadrukkelijk oneindig aanwezig is. Een land zonder poespas en met weinig dromen, zo willen ze ons doen geloven. Niet een land dus waar destijds, in de jeugd van Riet, er veel begrip was voor een waarheid verpakt in verzinsels. Maar zoals dat gaat met kunstenaars: Zij doen wat ze moeten doen. Ze banen hun eigen pad, niet zelden, zoals in het geval van Riet, tegen de stroom in, onbegrepen, niet gesteund en dus alleen.

”Verberg”

In eerste oogopslag maakt veel van haar werk een geordende indruk. De invloed van I Tjing is duidelijk aanwijsbaar. Het doek wordt zorgvuldig ingedeeld in vlakken die her en der ook nog eens driedimensionale vormen lijken aan te nemen waardoor het vlak een vakje wordt .In dat vakje zien we een object, bijvoorbeeld een theezakje, een veertje, spijkers en krammen. In de natuur gevonden voorwerpen dus of natuurlijke producten die een industrieel proces hebben ondergaan. Ze zijn geplaatst in een buitenissige context die vervreemdt en aanleiding geeft tot verwarrende gedachten. Door het repeterend effect van deze ordening krijgt het kunstwerk iets hallucinerends, het is als een soort mantra. Ronduit poëtisch van aard zijn de kunstwerken waarbij gedroogde rozenblaadjes op een geschilderde ondergrond peilloze diepten suggereren. Het kleurgebruik van haar kunstwerken varieert van aardsbruin tot hemelsblauw met veel subtiele schakeringen daartussen maar spat slechts in hoge uitzondering van het doek. Toch worden nogal wat van haar schilderijen, met collageachtige elementen, gekenmerkt door een optimistisch soort lichtheid. Door te kiezen voor een bescheiden formaat wordt de ingetogenheid van de werken nog eens benadrukt. Daardoor ontstaat een bedrieglijk effect. Het doet voorkomen alsof geen aandacht gewenst is, waardoor de toeschouwer als het ware het kunstwerk binnengezogen wordt op zoek naar het raadsel achter het beeld. Dat raadsel neemt telkens andere gedaanten aan, wisselt met stemming, lichtinval en andere omgevingsfactoren en voorkomt daarmee dat het levenloos wordt en bekend.

”Verberg”